تو با خلق نیکی کن ای نیک بخت
که فردا نگیرد خدا بر تو سخت
دل زیردستان نباید شکست
دل زیردستان نباید شکست
مبادا که روزی شوی زیردست
کسان برخورند از جوانی و بخت
که با زیردستان نگیرند سخت
اگر زیردستی درآید زپای
اگر زیردستی درآید زپای
حذر کن ز نالیدنش بر خدای
به احسانی آسوده کردن دلی
به از الف رکعت به هر منزلی
کسی خسبد آسوده در زیر گل
که خسبند از او مردم آسوده دل
چو بیند کسی زهر در کام خلق
کی اش بگذرد آب نوشین به حلق؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر